غذاها، چیزی فراتر از کالری‌های مصرفی هستند و در واقع بخشی از فرهنگ و تجربه‌های مردم را تشکیل می‌دهند و تناسب اندام داریم؛ حتی می‌توانند به‌عنوان نوعی پاداش عمل کنند. اما مسئله مهم این‌جاست که نباید این پاداش‌های غذایی به عادت روزانه تبدیل شوند، بلکه باید در مواقع خاص و ویژه این کارکرد را داشته باشند. همه افراد باید نگرش واقع‌بینانه‌ای نسبت به ارزش کالری غذاهای مصرفی‌ای داشته باشند که به‌عنوان پاداش برای خودشان در نظر می‌گیرند و این به تناسب اندام شما کمک میکند. غذاهای پُرکالری‌ای که مورد علاقه شما هستند، نباید به‌عنوان غذاهایی استفاده شوند که هر روز یا هر ۲، ۳ روز یک‌بار می‌خورید. بعضی افراد حتما این وضعیت را تجربه کرده‌اند که مثلا یک تکه پیتزا می‌خورند و بلافاصله یک تکه دیگر برای خوردن برمی‌دارند؛ کمی صبر می‌کنند، و بعد به خودشان می‌گویند «بی‌خیالِ رژیم غذایی! خوردن همه این‌ها مهم‌تر است!» محققان تاثیر این حالت را خیلی مضر ارزیابی کرده‌اند و توصیه‌شان این است که افراد باید چشم‌انداز منطقی و درستی نسبت به غذاها پیدا کنند. خوردن یک یا دو تکه پیتزای اضافه، باعث مضرات شدید نمی‌شود و می‌توان برای جبران آن، در وعده غذایی بعدی، غذای کم‌تری خورد. اما واقعا فرق زیادی بین ۳۰۰ کالری اضافی و ۱۰۰۰۰ کالری اضافی در یک وعده غذایی وجود دارد و مضرات آن به این راحتی جبران‌پذیر نیست.